از نظر تاریخی، اولین ساعت مچی essence کوچک به پیتر هنلاین، یک قفل ساز آلمانی نسبت داده می شود. در آغاز قرن شانزدهم، هنلین یک فنر اصلی برای تامین انرژی ساعت مچی essence اختراع کرد. ساعت مچی essence ها در آن زمان با آویزان کردن وزنه ها مدیریت می شد.
برای اینکه ساعت مچی essence کار کند باید در حالت عمودی ثابت بماند تا وزنه های متصل به آن کار کند. فنرها ساعت مچی essenceسازان را قادر می‌سازد تا ساعت مچی essenceهای کوچک و متحرک تولید کنند. به زودی ساعت مچی essence سازی به انگلستان، فرانسه و سوئیس گسترش یافت.
اولین ساعت مچی essenceها سنگین و نادرست بودند، به طوری که می‌توان آن‌ها را به گردن آویزان کرد یا از کمربند آویزان کرد. ساعت مچی essence های اول با بازو (عقرب) فقط یک و مورد آن کروی یا استوانه ای است. در اواسط قرن هفدهم پس از میلاد اشکال غیر معمول ساعت مچی essence ها گسترش یافت.
در اواخر قرن هفدهم پس از میلاد، ساعات زیادی برای دقایقی با عقرب ها فراهم شد. با این حال، تا قرن بیستم بود که دست دوم در ساعت مچی essenceها رایج شد. مکانیسم فنر تعادل و اهرم مدیریت فرار در اواخر قرن هجدهم پس از میلاد توسعه یافت.
عقربه های عقربه ساعت مچی essence به طور جداگانه به چرخ های چرخ دنده و اسپلینت متصل می شوند که با سرعت های خاصی می چرخند. سرعت چرخ ها تا حدودی توسط مکانیزمی به نام فرار تعیین می شود.
فرار شامل چرخ فرار، چرخ تعادل، فنر تعادل و اهرم ضامن دار است. چرخ فرار به مجموعه دنده متصل است و زمانی که ساعت مچی essence مچی کار می کند می چرخد.
